Biologisch-dynamisch landbouwbedrijf De Meander is onder deze naam ontstaan in 1985.
Opgericht door Meine Koopmans en Ineke Jongstra, als voortzetting van het bedrijf van Lars de Groot. De biologisch-dynamische werkwijze ontstond in Brummen met de vestiging van heilpaedogogisch kinderinstituut De Michaëlshoeve in 1949. Zodoende is er een voortzetting van het oudste bd-initiatief in Gelderland. Achtergrond van dit alles: een groene inbedding (groene jas) om het instituut als extra paedogogische factor, met land- en tuinbouw en eigen (melk)vee ten behoeve van de aanwezige bewoners en hun dagelijks eten.
In het jaar van oprichting raakten Marrie Nijsingh en Henk Wansink betrokken bij het startende bedrijf en na een tijd meegelopen te hebben traden zij in 1987 bij tot de maatschap waar ook Vera Lemmens deel van uit maakte. In dat jaar vond een fusie met de boerderij van de Michaëlshoeve (“De Quazenbosch”- genoemd naar het oude landhuis waarin het instituut zich gevestigd had) plaats met tuinderij De Meander. In 1989 namen Meine Koopmans en Ineke Jongstra binnen het bedrijf de veetak voor hun rekening- gevestigd op: “Klein Zuidwijk” en werden Henk Wansink en Marrie Nijsingh de tuinders op “het Anker”- Vera Lemmens treedt uit de maatschap. Al die tijd werd geboerd op grond van Stichting Kind & Therapie en werden alle producten van de veetak (melk en verwerkte producten als kaas, yoghurt, kwark, karnemelk, boter etc. en vlees) aan de keuken van het instituut geleverd net zo als een behoorlijk gedeelte van de groenteproductie. Zo ontstond een gemengd biologisch-dynamisch bedrijf dat tot eind december 1996 bestaan heeft. In 1997 zijn de boerderij- vanaf toen “De Isselhoeve” en de tuinderij De Meander weer gesplitst in 2 afzonderlijke bedrijven.
Begin 2007 ontstaat de samenwerking van Proeftuin Klein Duimpje met De Meander. Met het vertrek van Koopmans en Jongstra naar Texel in 2007 kwam aan de (inmiddels nauwelijks meer) gemengde bedrijfsvoering definitief een einde. De boerderij-activiteiten bij De Michaëlshoeve houden helemaal op.
In voorjaar 2010 ontstaat een samenwerking tussen Fred Thus- zelfstandig zorgverlener- en De Meander. Met zijn eigen bedrijf In Groene Handen begeleidt hij mensen in arbeidsmatige dagbesteding op tuin en akker.
In 2011 ging Stichting de Zonnehuizen- waarmee De Michaëlshoeve inmiddels gefuseerd was- failliet en wordt overgenomen door de Stichting Rentree. De daarbijbehorende bezuinigingen leiden tot het verdwijnen van de keuken van het instituut en daarmee breekt de laatste band: er worden vanaf dan geen groenten meer afgenomen. In datzelfde jaar worden onderhandelingen in gang gezet om gronden en gebouwen in gebruik bij De Meander over te nemen. Dit lukt eind 2012 en de door Wansink en Nijsingh verworven bezittingen worden in dezelfde sessie van aankoop bij de notaris doorverkocht aan en ondergebracht in de nieuw opgerichte “Stichting Het Anker”.
Januari 2013 treden 2 nieuwe ondernemers tot de maatschap toe: Carlijn Geluk en Thomas Großhanten. Op het bedrijf was er na de aankoop van de akker land dat voor groenteteelt ontwikkeld kon worden en werk was er ook genoeg. Er wordt nu hard aan getrokken om het stuk land op de Hogenenk-akker, dat tot nu toe alleen voor bloeiende groenbemesters en graan gebruikt werd, zo uitgekiend te betelen dat voor alle tuinbouwers een bestaan gerealiseerd kan worden en zodoende een blijvende basis ontstaat voor alle geassocieerde activiteiten. Een abonnementen-systeem wordt opgezet en nieuwe afzetkanalen aangeboord. Hiermee is weer een volgende stap gezet in het organisch doorgroeien tot een uiteindelijk vollediger gemengd bedrijf, met veel afzonderlijke takken en disciplines. Voorjaar 2016 starten Thomas en Carlijn een eigen bedrijf in Voorst: de Zonnegaard. De marktkraam in Zutphen wordt door Thomas en Carlijn voortgezet, de groente- en fruitabonnementen worden verdeeld.
In maart 2016 komt Sanne van der Velde het tuinbouwteam versterken. Samen met de overige ondernemers ontwikkelt zij op het bedrijf een nieuwe activiteit: het geven van cursussen van moestuinieren via kippen houden en slachten tot zuurkool maken en koken uit eigen tuin. Sanne treedt in 2018 uit de VOF.
De Meander is geschokt als voorjaar 2019 visionair Henk Wansink plotseling overlijdt. Marrie zet met hulptroepen bestaande uit Fred, Ronnie, Femke, Matthijs en een grote schare aan vrijwilligers en stagiairs het bedrijf door, en maken het seizoen af. Er wordt gezocht naar opvolging en de voortmeandering van het bedrijf.
Vanaf voorjaar 2019 treden Ruben Staar en Lea Jacobs bij Marrie in de VOF, en zorgen voor een energieke doorstart van De Meander. Het groentepakkettenbestand wordt uitgebreid en de tuinbouwtak geprofessionaliseerd. Eind 2021 besluit Lea uit het ondernemerschap te treden. Ook gaat Marrie zich concreet terugtrekken uit het bedrijf. Ze is niet langer ondernemer binnen de Meander, maar een aantal dagen in dienst. Eind 2023 neemt Marrie afscheid van haar werkzame tijd op de Meander.
Vanaf 2022 draait de Meander met Ruben als hoofdtuinder en een enthousiast team van jonge tuinders en vrijwilligers. Rubens vader Erich is vanaf dat moment ook onderdeel van de VOF en houdt zich bezig met de administratie.
En zo Meandert het voort! Wat zal de toekomst ons brengen…
Archeologie – oud boerenland
De geschiedenis laat zich nog verder in het verleden terug vervolgen. Bij de aanleg van een nieuwe Kwazenboschweg dwars over de Hogenenk vond een archeologisch onderzoek plaats, waarbij men na een aantal boringen tot de conclusie kwam dat er in ieder geval onder het tracé van de weg twee bijzondere vindplaatsen aanwezig zijn. Een nederzettingsterrein uit de tweede helft van de Late Middeleeuwen en mogelijk ook uit de eerste helft van de Late Middeleeuwen. Bij de andere vindplaats gaat het om een deel van een nederzetting uit de Prehistorie. Precieze datering laat zich moeilijk vast stellen maar in ieder geval valt het te dateren in de periode van het Midden-Neolithicum tot en met de IJzertijd. Het is mogelijk dat er een relatie bestaat met het urnenveld dat bij de aanleg van de Zutphensestraat in de jaren 30 van de 20-ste eeuw is aangetroffen. In dat geval dateert de vindplaats uit de late Bronstijd en/of de vroege IJzertijd. Gezien de landschappelijke ligging van het onderzochte tracé en de historische gegevens die erop duiden dat de omgeving al sinds de vroegste historische tijden bewoond is geweest, wekt de aanwezigheid van een vindplaats uit zowel de Middeleeuwen als de Prehistorie geen verbazing. (bron: archeologisch onderzoek).