Nieuwsbrief week 42

Wat er in huis gebeurt als mam er niet is

Weer een late nieuwsbrief deze week, en weer met goede redenen. Dit weekend was mijn verjaardag en gebeurde er vanalles, dus tijd voor schrijven was er even niet.
Maar vorige week dan? Vorige week ging mam een weekje naar Frankrijk. En dat hebben we met een mooi clubje mensen als mooie kans gezien om in het huis eens even flink te klussen. Zonder dat mama daar iets van wist.
Nu het weer steeds herfstiger wordt, met wat guurdere weersomstandigheden zoeken we toch het liefst wat vaker een plek tussen tenminste 4 muren op. En dan is het wel fijn als het daar een beetje huiselijk voelt. Dus we knapten de voorkamer op, waar het vocht de muren probeerde te doordringen of in ieder geval ze probeerde te verkleuren. We zorgden niet alleen een nieuwe lik (ademende natuur)verf maar ook maar meteen een nieuwe ‘chillbank’, zo eentje waar je lekker op kan liggen, en mooie nieuwe houten tafels. Dat was het plan, maar toen we eenmaal bezig waren hebben we doorgepakt. De elektriciteit in de voorkamer was al een tijdje een heikel punt, nou dat werkt weer naar behoren. De wc is ook maar meteen geschilderd. En ja, waarom ook niet, we hadden ruim verf gehaald dus de eetkamer kreeg ook een nieuwe laag. En dan de keuken, waar het toch een beetje donker was omdat de spotjes het hadden begeven. Die werken inmiddels weer en er hangt nu ook ligt boven het aanrecht. En overal nog lekker geboend waar dat nodig was. En de jaarfeesten tafel is weer in ere hersteld, waar papieren en boeken die langzaam hadden overgenomen. Mama kwam na een rustige week in Frankrijk met veel natuur en bezinning, stomverbaasd terug. Want ja, de Meander stond nog overeind, dat was het eerste. En alles had de hele week gewoon doorgedraaid, ook dat was mooi. Maar dit had ze niet verwacht. Pap en mam wilden al jaren het huis een opknapbeurt geven.
Het wordt gewaardeerd. Net zoals alle hulp deze week, buiten op de tuin en binnen in huis zo gewaardeerd wordt. Bedankt! Laat de herfst maar komen!

Ondertussen op de Meander

.. Meandert de Meander verder, ook in de week waarin de stuurlui even op afstand waren, met mam en Ronnie in het buitenland.
.. Het team van in groene handen hebben de werkzaamheden vrolijk en krachtig doorgezet, waardoor er toch een hoop is gebeurd op en rond de tuin. Gewassen voorzaaien, de kas opschonen, frezen en composteren, en nog veel meer.
.. Julia heeft bergen werk verzet: bestellingen doen, de winkel doen, oogsten, noem het maar op. Zij en Victor hadden deze week herfstvakantie waardoor ze geen les hadden op de Warmonderhof, dus hebben ze deze week ook op woensdag geholpen op de Meander.
.. Alle tomatenplanten zijn de grond uit, Victor, maar ook Koen, Gerrit en Frits hebben staan knippen, graven, hakken en opruimen om alle 5 de rijen tomatenplanten uit de grond te krijgen, die nu toch echt helemaal aan hun eind waren gekomen. Zo ontstaat er weer ruimte voor nieuwe teelten, waarvan er een aantal al in de kas geplant zijn.
.. Fred heeft weer zijn stoere broek aangetrokken en is op de trekker geklommen om aardappels te rooien, want ja, dat kan hij nu ook. Helaas was de grond wel nog iets te vochtig.
.. Ook Dick was weer van grote waarde op de Meander deze week en vormde bovendien met Julia een mooi team om de winkel te runnen bij afwezigheid van mam.

Deze week in de paketten

Groentepakketten:
Zoete bataat, nieuwe lichting gekleurde snijbiet, een mix van de laatste tomatensoorten, mais en paarse bonen.

Culi-plus de groenten die hierboven zijn vermeld:
Prei, waspeen, romanesco, andijvie, rode puntpaprika, rozemarijn

Fruitpakket:
Appels, peren, bananen, witte druiven.

Inspiratie

En daarmee sluit ik de toch wat onregelmatige week af met een wat onregelmatige nieuwsbrief. Ik hoop dat u het stukje inspiratie deze week kan halen uit het eerste stuk van de nieuwsbrief.
En ik hoop natuurlijk dat u een goed weekend heeft gehad. Ik wel, zo was de familie vandaag op bezoek in Utrecht om mijn bestaan te vieren. Ik wil met u een foto van een mooi kado wat ik kreeg delen. ‘Zodat ik pap altijd bij me kan dragen’ stond op de kaart. Dat doe ik sowieso, maar nu ook op een heel fysieke manier op een opinelmes, die had pap ook. Mijn dank is groot.

Namens alle Meanderthalers een mooie week gewenst.